Την συνταγή μας έμαθε ο κ. Κώστας Γκάτσος - Αλμυροπόταμος
Ο παραδοσιακός τρόπος παρασκευής της κακαβιάς δηλαδή του ζωμού των ψαριών από τους ψαράδες μας στη νότια Εύβοια ήταν ο ακόλουθος:
Επιαναν με τα καϊκια τους πολλά πετρόψαρα δηλαδή σκορπίνες, χριστόψαρα, δράκαινες, πέρκες, χάνους, γύλους, μένουλες και διάφορα άλλα, τα καθάριζαν στη θάλασσα και τα έβραζαν σκέτα χωρίς χορταρικά μόνο με ένα ποτήρι του κρασιού ελαιόλαδο, λίγο ξινό αντί για λεμόνι και νερό μέχρι να σκεπαστούν τα ψάρια.
Ολα τα καϊκια τα παλιά χρόνια είχαν τα απαραίτητα για μια κακαβιά δηλαδή μια φαρδειά χύτρα, λάδι, ξινό, και φυσικά άφθονο....θαλασσινό νερό γιατί τα πιο παλιά χρόνια η κακαβιά μαγειρευόταν στην αμμουδιά και έβραζε σε φωτιά από ξύλα στην παραλία. Δεν ήταν λίγες οι φορές που χρησιμοποιούσαν θαλασσινό νερό για την παρασκευή της.
Ο ζωμός αυτός που στη μαγειρική λέγεται «κονσομέ» είναι ένα εξαιρετικό εκγχύλισμα ιδιαίτερα θρεπτικό και ωφέλιμο για μικρούς και μεγάλους όπως λένε οι σύγχρονοι διατροφολόγοι που το χαρακτηρίζουν μια από τις καλύτερες τροφές.
Στην πιο σύγχρονη έκδοση της κακαβιάς βράζουμε μερικές ολόκληρες πατάτες, καρότα, σέλινο, μια ντομάτα και δυο κρεμμύδια και αφού μισοβράσουν προσθέτουμε πάνω από τα λαχανικά τα ψάρια να βράσουν κι αυτά. Αφαιρούμε προσεκτικά τα ψάρια και μπορούμε να σουρώσουμε τη σούπα γιατί έχει πολλά κοκκαλάκια από τα μικρά ψαράκια.
Όταν καθαρίζουμε τα ψάρια στη θάλασσα προσέχουμε να μη βάλουμε πολύ αλάτι και στο τέλος προσθέτουμε το λεμόνι πριν κατεβάσουμε τη σούπα.
Προσοχή ! Η κακαβιά δεν αυγοκόβεται !!!
Ακριβώς όπως τα λέτε στην πρώτη εκδοχή. Μάλιστα έλεγαν οτι η σούπα πρέπει να "κόβεται με το μαχαίρι" θέλοντας να τονίσουν το δέσιμο της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποια στιγμή θα πρέπει να το δοκιμάσουμε.
Καλή εβδομάδα απο αύριο
Καλώς σε βρισκω Ευβοιώτισσα, το πιο αγαπημένο μου νησί με τις πιο ωραίες γλυκές αναμνήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσορίσατε !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜμμμμμ πεινασα!
ΑπάντησηΔιαγραφή